یکی از مهم‌ترین مسائل مرتبط با استخر، حفظ پاکیزگی محیط و ضدعفونی کردن آب آن به منظور مقابله با آلودگی‌های احتمالی است. برای این منظور، آب استخر باید مانند آب آشامیدنی تصفیه شده و همواره مقدار معینی ماده ضدعفونی‌کننده در آن باقی بماند.
در میان ضدعفونی کننده‌های موجود کلر و برم کارکرد بالاتری دارند و مواد معلق مورد نیاز را نیز در آب باقی می‌گذارند. از سویی استفاده از لامپ‌های ماوراء بنفش نیز می‌تواند به عنوان یک ضد عفونی کننده آب مورد استفاده قرار گیرد اما باقی مانده‌ای از آن در داخل استخر به جای نمی‌ماند.
اگر به دنبال خرید آنتی بایوفولینگ و خرید ضد جلبک هستید، می‌توانید با مشاوران فرتاک گستر ارتباط بگیرید 09125597571 .
روشهای ضد عفونی کردن آب استخر:
- کلرزنی
- هیپوکلریت زن ها
- کلر مایع
- کلر آمونیاک
- بروم
- ازن
- پرتو ماوراء بنفش
– روش کلرزنی:
کلر یک ماده ایده‌آل برای ضد عفونی آب استخر تلقی می‌شود. این ماده به باکتری‌های موجود در آب حمله کرده و آن ها را نابود می‌کند. همچنین قادر است باقی ماندۀ معلق لازم برای مقابله با آلودگی‌ها را نیز در داخل استخر به جای بگذارد. لازم به ذکر است که مقدار کلر مورد نیاز برای ابقاء باقیمانده معلق مطلوب داخل استخر به مقدار کلر لازم برای ضد عفونی کردن آب جبرانی و آب استخر و موقعیت استخر بستگی دارد ( استخر سرپوشیده با روباز). به طور معمول دستگاه‌های کلرزنی عموماً باید در استخرهای سرپوشیده برای دزاژ حداکثر ۲ ppm و در استخرهای روباز برای دزاژ حداکثر ۴ ppm ظرفیت داشته باشد زیرا نور آفتاب منجر به از بین رفتن کلر می‌شود. لازم به ذکر است میزان این باقی مانده کلر در آب باید بین 0.3تا 0.5 ppm بوده و از این حدود تجاوز نکند.
1-1شیوه استفاده از کلر در استخر
روش مرجع این است که ابتدا کلر را در مقداری آب حل و سپس محلول غلیظ را به جریان آب استخر وارد نمود. این کار امکان توزیع یکنواخت کلر در آب استخر را از طریق ورودی‌ها فراهم می‌آورد. لوله‌ای که برای انتقال محلول کلر به کار می رود، می تواند شیلنگ لاستیکی که به خوبی تقویت شده و یا لوله ای از جنس پلی وینیل کلراید باشد. این فرآیند معمولا با استفاده از کلرین‌های گازی یا هیپوکلریتها صورت می‌گیرد اما بنا به کارکرد مناسب کلر، کارخانجات سازنده روشهای اتوماتیکی برای واردکردن دزاژ لازم برای ابقای میزان دقیق باقی ماندۀ کلر در آب استخر ابداع کرده اند.
۲. هیپوکلریت زن‌ها
دستگاه‌های هیپوکلریت زنی عموماً نوعی پمپ دیافراگم یا پیستونی کوچک هستند که به راحتی نگهداری و به سادگی تنظیم می شوند. مقدار محلول را می توان با جابه جایی دیافراگم یا پیستون تنظیم کرد و بدین ترتیب، دزاژ دقیقی را به داخل آب استخر تزریق نمود. این امکان وجود دارد که محلول هیپوکلریت را در استخرهایی که روزانه به پاوند کلر نیاز دارند، به گونه‌ای اقتصادی مورد استفاده قرار داد. گرچه از وسایل هیپوکلریت زنی برای ظرفیت‌های بیشتر نیز می توان استفاده کرد، اما معمولاً توصیه می‌شود که برای ظرفیت‌های زیاد از گاز کلر زن ها استفاده شود. این دستگاه ها را می توان در هر جایی نصب کرد و به وسایل دیگر مرتبط کرد؛ اما دربارۀ فاصلۀ افقی بین آن ها باید دقت کرد؛ چراکه هرچه این فاصلۀ بیشتر باشد، افت فشار افزون تر خواهد شد.
3- کلر مایع
چنانچه گاز کلر در داخل سیلندرهای آهنی سنگین تحت فشار قرار گیرد تبدیل به مایع می شود و با آزاد شدن فشار مجددا به گاز تبدیل می شود. معلوم شده است که برای استخرهایی که به بیش از یک پاوند در روز کلر نیاز دارند این سیلندرها اقتصادی‌ترین شیوه تهیه کلر می باشند. به دلیل جلوگیری از خطرات احتمالی، مطابق قوانین لازم است برای استفاده از سیلندرهای کلر، یک اتاق مجزای کاملا گازبندی شده برای تجهیزات کلرزنی پیش‌بینی شود. این اتاق باید به نحو مناسبی تهویه شود تا گاز کلر نشست کرده و در اثر شکستن سیلندر و یا انفجار، به خارج دفع گردد. به لحاظ بالا بودن قابلیت انحلال کلر در آب، اغلب توصیه می‌شود که بر فراز سیلندرها یک آبپاش اضطراری نصب گردد.این آبپاش باید دارای شیری در بیرون اتاق مذکور باشد تا در زمان نشست گاز کلر، بتوان با بارش آب، گاز را جذب و به سیستم فاضلاب دفع نمود.
4-کلر – آمونیاک
به لحاظ شرایط متغیر عملیاتی، ممکن است استفاده از کلر فقط برای ابقای میزان مطلوب باقی مانده در داخل استخر کافی نباشد. از طرفی چنانچه باقیمانده کلر از میزان 60 ppm نبیشتر باشد، با هجوم ناگهانی شناگران به داخل آب، سریعاً زایل می شود. جهت تثبیت میزان باقی ماندۀ کلر تحت بار استحمامی متغیر، اضافه کردن محلول آمونیاک به آب قبل از اضافه کردن کلر ممکن است نتیجۀ مطلوبی داشته باشد. از ترکیب یون کلر ـ آمونیاک، یون کلرامین تشکیل می شود که در ضد عفونی آب استخر مؤثر است و از پایداری بیشتری نیز برخوردار است. آمونیاک‌زنی و آزمایش مربوط به آن به همان شیوۀ کلرزنی صورت می گیرد؛ اما در آزمایش میزان باقی ماندۀ مطلوب باید دقت نمود. کلر و کلرامین همچنین موجب فساد و تحلیل جلبک ها می شوند؛ ازاین رو شمار دفعات تمیزکردن ضروری کف استخر از جلبک ها را کاهش می دهند.
شکل 12 وسایل تعیین کلر باقی مانده
سایر روشهای ضد عفونی آب استخر:
روشهای ضد عفونی کردن آب استخر زیر معمولاً پذیرفتنی هستند؛ اما نگهداری یا کنترل باقی مانده از آن ها در داخل آب مشکلاتی به همراه دارد.
5-بروم
عملکرد بروم به منظور ضدعفونی کردن آب استخر همانند کلر برآورد شده و اثر بخشی بالایی دارد. لارم به ذکر است که به ازای باقی ماندۀ معین، مقدار وزنی مورد مصرف از آن حدوداً دو برابر کلر در شرایط مشابه است. بروم، حتی به صورت مایع، از خاصیت خورندگی زیادی برخوردار است و گازهای سنگینی آزاد می کند که کنترل آن را دشوار می سازد. بروم زنی از طریق تزریق محلول به خط گردش آب و به صورت جوشان در آب استخر انجام می‌گیرد. بنا به اینکه که در بسیاری از استخرها از بروم برای ضدعفونی کردن استفاده نمی شود، ساخت دستگاه بروم زنی اتوماتیک توجیه نداشته و در بازار موجود نمی‌باشد. این امر ایجاب می‌کند که برای تهیۀ محلول بروم، برای تزریق به خط گردش آب از وسایل موقتی استفاده شود.
6- ازن – (ازون)
برای اثربخشی ازن با هدف یک تصفیه کامل، آب بایستی به نحوه مصرف صحیح آن توجه نمود. بدین منظور لازم است تا یک مولکول ازن به جای دو اتم، از سه اتم اکسیژن تشکیل یافته که این سبب ناپایداری شدید آن می شود. این مولکول از طریق اکسید کردن باکتری‌ها به سمت ثبات میل می کند. اگر اکسیژن در داخل یک ظرف مخصوص مولد حرارت و در معرض هوای آزاد تحت شارژ الکترونیکی قرار گیرد، ازن ناپایدار حاصل می‌شود. پس از تهیه ازن، بایستی آن را به صورت محلول در آورد و به داخل آب استخر تزریق کرد. این ماده به دلیل ناپایداری زیاد، یک میکروب کش بسیار مؤثر بوده اما لازم به ذکر است که نگهداری یک باقیمانده ثابت از آن در داخل آب استخر، به هر شکل غیر ممکن است.
7– پرتو ماوراء بنفش
استفاده از پرتوهای ماوراء بنفش به عنوان یک ضد عفونی کننده، نیازمند ساخت اتاقک مخصوص است که از این طریق آب تصفیه شده به داخل استخر وارد شود. این اتاقک در مسیر لامپ‌های ماوراء بنفش قرار دارد که پرتوهای لازم برای ضد عفونی را ساطع می کنند، قرار دارد. خواص ضد عفونی کننده این پرتو در آب باقی نمی ماند و ازاین رو تأثیر آن محدود به اتاقک مذکور است. چنانچه آب گل آلود از شدت تأثیر پرتو ماوراء بنفش کاسته می شود و لذا خاصیت ضد عفونی کنندگی آن کاهش می یابد. لامپ های ماوراء بنفش گران قیمت اند و به مراقبت زیادی نیاز دارند، بدون اینکه نسبت به کار و هزینۀ مصروفه، باقی مانده ای در آب برجای گذارند.
نتیجه‌گیری
هر کدام از روشهای ضدعفونی‌کردن آب استخر دارای مزایا و معایب خاص خود هستند. انتخاب روش مناسب باید بر اساس نیازهای استخر و شرایط عملیاتی انجام شود. در صورتی که به دنبال خرید آنتی بایوفولینگ و ضد جلبک هستید، می‌توانید با مشاوران فرتاک گستر تماس بگیرید.